Με τα cookies δεν μας παρακολουθούν, αλλά με πολλά περισσότερα….
Μια μεγάλη φοβία διακατέχει αρκετούς χρήστες του διαδικτύου ότι με την αποδοχή των cookies στις σελίδες που επισκέπτονται βρίσκονται πλέον υπό παρακολούθηση. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα.
Όσο χαώδες και αν μοιάζει ότι είναι το διαδίκτυο, τόσο ελεγχόμενο είναι όσο αφορά την ευκολία του να μπορεί ένα πρόγραμμα, ένας αλγόριθμος να βλέπει την διαδρομή που κάνουμε μέσα σε αυτό. Πάντα μπορούσε ο διαχειριστής της σελίδας, του server του provider, να δει που κινούμαστε και αυτό είναι λογικό μιας και αυτός/οί μας δείχνει το δρόμο του που θέλουμε να πάμε. Για να το εκλαϊκεύσουμε, είναι σαν να ρωτάμε κάποιον στο δρόμο πως μπορώ να πάω στην Χ πλατεία και μόλις μας απαντήσει να μη θέλουμε να γνωρίζει που πηγαίνουμε. Ακριβώς το ίδιο είναι όταν χτυπάμε στην μηχανή αναζήτησης «μπλε παπούτσια Αθήνα». Μόλις επιλέξουμε μια από της απαντήσεις της μηχανής να ξέρει η μηχανή, η εταιρεία που έχουμε σύνδεση και η σελίδα που επισκεπτόμαστε που πάμε ακριβώς.
Το μόνο που αλλάζει με τα cookiesή την αποδοχή των όρων χρήσης της σελίδας είναι ότι αφενός δίνουμε την άδεια να επεξεργαστούν κάποια δεδομένα μας (που γινόταν έτσι και αλλιώς), αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι προστατευόμαστε από πιθανή κακή εκμετάλλευση των δεδομένων μας από υπευθύνους που υποχρεωτικά τα έχουν στην διάθεσή τους, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να σερφάρουμε. Έτσι παρακολουθούμαστε εν γνώσει μας και προφυλασσόμαστε ταυτόχρονα, γεγονός που δεν συνέβαινε στο παρελθόν.
Εάν λοιπόν θέλουμε να μην παρακολουθούμαστε πολύ, ας επιλέξουμε ανώνυμο σερφάρισμα και αν θέλουμε να μην αφήνουμε καθόλου ψηφιακά ίχνη που να μπορούν να μας παρακολουθήσουν, θα πρέπει να μην χρησιμοποιούμε καθόλου τεχνολογία , ίντερνετ, κινητά, gpsκλπ…. Ο πιο εύκολος τρόπος λοιπόν προστασίας μας είναι να είμαστε αφενός ο εαυτός μας όταν χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, αλλά ταυτόχρονα να ενεργούμε σαν να βρισκόμαστε ομιλητές σε μια τηλεοπτική εκπομπή που δεν ξέρουμε αν την παρακολουθεί ένας άνθρωπος η χιλιάδες.
Περικλής Παπαγεωργίου
